Mallorca 2017 een grootsucces

Businessclub de Mol naar Mallorca om het 5 jarig jubileum te vieren  !

Dinsdagavond 16 mei 

17uur we verzamelen 25 businessclub leden zich op vliegveld Rotterdam voor vertrek naar Mallorca. 
Als de laatste snelle Jelle’s van Cornelis (Volgens mij had hij er 30 bij zich!) in de gemeenschappelijk koffer zijn ingepakt kan de reis beginnen. De weervoorspelling voor Mallorca zijn fantastisch maar ook voor de achterblijvers in Nederland ziet het er eindelijk weer eens goed uit. De vlucht verloopt voorspoedig, na een kleine 2 uur vliegen we over de westkust van Mallorca, de bergen verschuilen zich nog een beetje, morgen in het daglicht is er echter geen ontsnapping meer mogelijk. Als het net donker is geworden landen we op luchthaven Palma de Mallorca. In de bus naar het hotel worden de hotelkamers min of meer ingedeeld. Ik beland met Gert-Jan Vermaas (dé matrassenman!) op één kamer mede omdat ik zeg niet te snurken! Dat we op ‘n kamer gelijk de machinekamer van een stoomschip belanden is dan nog niet bij Gert-Jan bekend. Ik slaap prima, Gert-Jan gaat gelijk de volgende ochtend op zoek naar oortelefoons en rustgevende muziek.  

Dag 2 Woensdag 17 mei
Bij het ontbijt bleek dat ik iets te vroeg naar binnen ben gesneakt? Terwijl de rest van de groep zich voor de klapduren stond te verdringen nam ik nog maar eens in de zaal ‘n 2de croissantje……..  Na het ontbijt de fietsen halen op de Boulevard. De meeste hingen keurig netjes op naam aan de wand maar natuurlijk gaat zoiets nooit helemaal vlekkeloos. Maatje te groot maatje te klein even checken en klaar voor ons eerste ritje richting het ‘relatief’ vlakke oosten met als slotklim de Randa, dit voor een klein select gezelschap echte diehards. De hele trip hebben we dankzij Cor en Dirk de beschikking over een volgauto met drank, repen en de nodige support, heren, dank daarvoor ! Het avond eten viel niet bij iedereen in goede aarde. Misschien ging het eten nog wel maar was het meer de entourage waarin. Die leek zich nog het meest te omschrijven als een kippenhok met overjarige uitgelegde Barnevelders (bruine kippensoort!) Maar goed mag je meer verwachten van zo’n eiland waar in het voorjaar naast wat wielrenners de gemiddelde leeftijd 65+ is? Een deel van de groep zocht nog het nachtleven van Palma op ik ging samen met mijn slaap’vermaasje’ weer de hut boven de stuurkamer opzoeken………de Tour win je immers in bed, wie zei dat ook alweer?

Dag 3, donderdag 18 mei.

Over het weer hoef ik het niet verder te hebben, dat was en bleef fantastisch. De route voerde ons in noordwestelijke richting. De groep lag al vrij snel uit elkaar, sowieso werd er al niet meer gestart met 26 man. De eerste strandgangers hadden zich reeds af- of liever aangemeld! Via de Col de Orient en de Col d’Honor belanden we in de rustplaats Bunyola. Ik heb denk ik nog nooit zolang op mijn eten moeten wachten. Tijdens onze aanwezigheid zag ik dat de serveerder meerdere malen na de plaatselijke supermarkt snelde om de cola en stokbrood voorraad aan te vullen. Uiteindelijk werd er met ‘onze’ tot penningmeester gebombardeerde Joey afgerekend! Het kippenhok werd ’s avonds overgeslagen. Daarvoor in de plaats had Kemal een avondmars van 5 kilometer, over de Boulevard gepland op weg naar ‘n Spaans Steakhouse: Ca’n Torrat in El Arenal, (onderweg werd kapper John nog geädoreerd door een groep Filipino’s) Die 5 kilometer was de moeite waard, zelden zulke lekkere steak op! Op het einde van de avond verdween Joey weer met de pot en ‘n aantal handlangers in het nachtleven van Mallorca. De rest ging per taxi of te voet terug naar het hotel!
    
Dag 4, vrijdag 19 mei

Via Palma richting het westelijk gelegen Andratx  naar de kust en omhoog in noordoostelijke richting naar Banyalbufar. Ik heb, als ik zo bescheiden mag zijn, al heel wat wegen gereden op de fiets maar deze komt zeker in mijn top drie! Werkelijk fantastisch, geen moment rechtuit en de panorama’s zijn schitterend. Fietsen zoals fietsen bedoeld is! Chapeau voor Kemal en André maar ook Frank “Garmin” Besseling die verantwoordelijk waren voor de keuze. De grote groep was in tijden van de lunch al opgesplitst in drie groepen. De eerste groep waar ik me ook in bevond werd ‘warm’ onthaald op het terras in Estellence…..niet dus! Een druk gebarende ober, wielrenners zijn duidelijk niet welkom in dit formaat groepen, of ligt het aan de kleding? Ja die Spanjaarden weten wel hoe ze aan klanten binding moeten doen. Dan maar de plaatselijke horeca ‘n dorp verderop Banyalbufar gesponsord. Vol energie van een heerlijke lunch begonnen we aan het 2e deel van de etappe, wederom prachtig!  Eenmaal terug in Can Pastilla, was het strand vol palmen en een heerlijke zonnetje, in combinatie met een biertje een welkome aanvulling. Omdat de steak bij de meeste de dag ervoor wél goed bevallen was besloot de groep andermaal buiten de deur te eten. Dit keer bij de Italiaan de 12e Apostel, die opvallend veel Duitse trekjes had. En waar uiteindelijk ook op speciaal verzoek van een enkeling paella gegeten kon worden. Na afloop ging onder aanvoering van Kapper John en Joey weer ‘n peloton het Duitse nachtleven in.

zaterdag 20 mei 

de animo voor nog ‘n klein rondje richting de Randa was best nog wel groot na 3 fietsdagen. Snel heen omhoog en snel terug. Ik verbeterde mijn tijd van woensdag met 52 seconde. Kemal is Mol record houder met ergens ’n tijd van 14 minuut nog wat….Fabian Cancellara reed daar ooit binnen de 10 minuten, maar die wordt er dan ook voor betaald en wij niet.  Bij terugkomst fietsen inleveren, douche en richting het vliegveld. Daar bleek het vliegtuig in Amsterdam omgewisseld te zijn en dus ruim een uur vertraging te hebben. Het mocht de pret niet echt drukken we keken immers terug op prachtige dagen, op een prachtig eiland, met dito weer!  

Bestuur bedankt!